Σήμερα ζήσαμε μια Ιστορική στιγμή. Σήμερα οι συγγενείς των θυμάτων μαζί με τα παιδιά του «Μέχρι Τέλους», έκαναν την πιο νόμιμη πράξη στην ιστορία των «παράνομων» πράξεων.

Σήμερα οι συγγενείς των θυμάτων μαζί με δεκάδες νέα παιδιά έσπασαν τον τσαμπουκά της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Με μπογιά, πινέλα και μουσική εγγυήθηκαν ότι ΚΑΝΕΙΣ δεν θα σβήσει τα ονόματα των νεκρών μπροστά στη Βουλή.

Κανείς. Ούτε ο στρατός, ούτε η αστυνομία, ούτε ο ίδιος ο καιρός.
Ο Ηλίας Παπαγγελής έγραψε ξανά το όνομα της αδικοχαμένης κόρης του, Αναστασίας.
Ο Πάνος Ρούτσι παρά την αποθεραπεία και την εξάντληση της απεργίας πείνας, πήρε ένα πινέλο και έγραψε ξανά το όνομα του Ντένις Ρούτσι.
Μαζί και η Κατερίνα Βουτσινά, ο Δημήτρης Μπουρνάζης, ο Βασίλης Χατζηχαραλάμπους και άλλοι συγγενείς.
Όλοι μαζί έβαλαν μπροστά τα κορμιά τους, όσο ο κόσμος περικύκλωνε το μνημείο για να τους προστατεύσει, ενώ έγραφαν τα ονόματα των νεκρών τους.
Τι στιγμή ζήσαμε;
Οι γονείς να γράφουν τα ονόματα των νεκρών παιδιών τους, όσο ο κόσμος γύρω τραγουδά «τους παλιούς μου φίλους καλώ. με φοβέρες και μ’ αίματα!»
Να γράφουν τα ονόματα, ενώ απ’έξω οι συγκεντρωμένοι τραγουδούν:
«Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία, κάποιος την έγραψε στον τοίχο με μπογιά. Ήταν μια λέξη μοναχά ελευθερία κι ύστερα είπαν πως την έγραψαν παιδιά.»
Τί στιγμή ζήσαμε;
Μια από αυτές τις στιγμές που λίγο-λίγο όταν μαζεύονται πολλές μαζί, στο τέλος ρίχνουν καθεστώτα.