Η μανία της κυβέρνησης για αστυνομοκρατία στα πανεπιστήμια έχει πάρει νέες διαστάσεις τις τελευταίες μέρες μετά τα γεγονότα στο ΕΜΠ, με τους εκπροσώπους της κυβέρνησης, να αναγγέλλουν ότι όταν συλλαμβάνεται κάποιος φοιτητής θα αναστέλλεται η ιδιότητά του. Βέβαια προκαλεί αλγεινή εντύπωση ότι η κυβέρνηση ερωτάται για αστυνομικούς που όχι απλά συνελήφθησαν, αλλά καταδικάστηκαν κιόλας για βαρύτατα εγκλήματα χωρίς να ανασταλεί καμια τους ιδιότητα, όμως δεν παίρνει καμια νομοθετική πρωτοβουλία, αλλά τώρα σπεύδει να αλλάξει τον νόμο ενάντια στους φοιτητές.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο καταδικασμένος σωματέμπορος, Μπουγιούκος, ο οποίος παρότι καταδικάστηκε ως νταβατζής, βρίσκεται ανενόχλητος στην αστυνομία και τον έχουν αφήσει να ενσαρκώνει το κρατικό μονοπώλιο στη βία.

Η νέα πρωτοβουλία της κυβέρνησης, έχει όμως και δύο ακόμα πλευρές. Τι θα γινόταν αν είχε εφαρμοστεί αυτός ο νόμος στους δεξιούς φοιτητές Βορίδη και Κατσαφάδο και σε όσα έκαναν;

Και φυσικά, ένα άλλο ερώτημα γεννιέται. Η νεολαία της Νέας Δημοκρατίας είναι η μοναδική πολιτική νεολαία που ο αρχηγός της, σε μια πόλη, δολοφόνησε άνθρωπο.

Είναι το κόμμα του Καλαμπόκα σε θέση να μιλάει για τη βία;

Ακολουθεί το βίντεο με τα όσα είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.

Η πλήρης απομαγνητοφώνηση:

ΧΡ. ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ: Μιας και είπατε ότι είμαστε η μόνη χώρα στον κόσμο, έχοντας σπουδάσει στη Δανία και έχοντας πάει και στην Αγγλία, υπάρχουν και εκεί αυτοδιαχειριζόμενα κυλικεία από φοιτητές – αλλά αυτό είναι κάτι άλλο. Θέλουμε να σας ρωτήσουμε, είπατε ότι όταν συλλαμβάνεται φοιτητής θα αναστέλλεται η φοιτητική ιδιότητα. Έχουμε, όμως, αστυνομικό σε αυτή τη χώρα που όχι απλά συνελήφθη, αλλά καταδικάστηκε και μάλιστα ως σωματέμπορος και δεν αναστείλατε καμία ιδιότητα, τον αφήνετε ανενόχλητο στην Αστυνομία. Αλλά παίρνετε που παίρνετε νομοθετική πρωτοβουλία, γιατί βάζετε στο στόχαστρο φοιτητές και αφήνετε ανεξέλεγκτο τον νταβατζή;

 Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ:  Θα έλεγα γενικά χαρακτηρισμούς, για υποθέσεις που δεν γνωρίζουμε και λεπτομέρειες, να τους αποφεύγουμε. Αν υπάρχουν και αλλού αυτοδιαχειριζόμενα κυλικεία, κακώς υπάρχουν. Τα κυλικεία λειτουργούν σύμφωνα με συγκεκριμένους κανόνες. Παραχωρούνται από τα πανεπιστήμια σε ανθρώπους οι οποίοι τα λειτουργούν, οι οποίοι πληρώνουν για αυτά και όλη αυτή η διαδικασία είναι αποτέλεσμα και των φόρων, εσόδων και εξόδων. Άρα τα έσοδα του Κράτους είναι οι φόροι των Ελλήνων πολιτών. Άρα, κανένας δεν μπορεί να αυτοδιαχειρίζεται τίποτα το οποίο ανήκει στους Έλληνες πολίτες. Είναι η άλλη όψη του φασισμού το  «με το έτσι θέλω να καταλαμβάνω έναν χώρο και ένα κυλικείο». Τώρα, κοιτάξτε να δείτε. Η ερώτησή σας επιβεβαιώνει ουσιαστικά τις προθέσεις μας, οι οποίες ξεκίνησαν να υλοποιούνται από το 2021 και θα ολοκληρωθούν και τώρα, ως προς αυτή τη διάσταση. Παντού πρέπει να υπάρχουν, πέραν των ποινικών κυρώσεων, και πειθαρχικές κυρώσεις. Όταν κάποιος διαπράττει ένα αδίκημα στο πλαίσιο των καθηκόντων του ή έχει και μία παράλληλη ιδιότητα, είναι αστυνομικός, είναι γιατρός, είναι νοσηλευτής, είναι υπάλληλος σε μια άλλη δημόσια υπηρεσία, είναι φοιτητής, νομίζω ότι, παράλληλα με το ποινικό, και με τον τρόπο που συμβαίνει πρέπει να προχωράει και το πειθαρχικό. Δεν μπορώ να απαντήσω σε κάθε μεμονωμένη περίπτωση. Είναι σίγουρο ότι το πειθαρχικό έχει κανόνες, λειτουργεί ανεξάρτητα – το έχουμε πει πάρα πολλές φορές -και αν υπάρχουν προτάσεις αυστηροποίησης του πειθαρχικού, ήδη έχουμε προβεί σε διάφορες αυστηροποιήσεις, είμαστε ανοικτοί ως Κυβέρνηση να τις ακούσουμε. Αλλά το γεγονός ότι μπορεί σε κάποιο πειθαρχικό – εγώ δεν έχω λόγο να  αμφισβητήσω αυτό που λέτε, δεν το γνωρίζω, άρα ούτε το επιβεβαιώνω –  μπορεί να μην έχουν ληφθεί οι δέουσες αποφάσεις με τη δέουσα ταχύτητα, δεν σημαίνει ότι πρέπει ένας φοιτητής όταν κάνει δολοφονικές επιθέσεις, γιατί ο άνθρωπος αυτός της Νομικής θα μπορούσε σήμερα να μην ζει, γιατί η επίθεση αυτή είχε σκοπό ο άνθρωπος αυτός να μην είναι στη ζωή,  δεν σημαίνει ότι ο άνθρωπος αυτός πρέπει να συνεχίσει – αν είναι φοιτητής ή αυτός ή κάποιοι συνεργοί του  εμείς να πούμε ότι πρέπει να συνεχίσει να είναι φοιτητής, επειδή θεωρούμε, κακώς, κάκιστα, ότι τα πανεπιστήμια πρέπει να έχουν ένα άλλο καθεστώς ή να διέπονται από κάτι εντελώς διαφορετικό.

ΧΡ. ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ: Σας ρωτήσαμε πάντως κάτι συγκεκριμένο. Οι φοιτητές θα απολύονται κατευθείαν με τη σύλληψή τους. Ο άλλος καταδικάστηκε και δεν είναι χαρακτηρισμός αυτός…

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Καθήστε να δείτε, καταρχάς, τι θα πει η υπουργός Παιδείας.

ΧΡ.  ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ: … Και δεν κάνατε τίποτα γι’ αυτό.

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Μην βιάζεστε. Καθήστε να δείτε τι θα πει η υπουργός Παιδείας. Υπάρχει το τεκμήριο αθωότητας. Κανένας δεν είπε κάτι τέτοιο. Υπάρχει αναστολή ιδιότητας, υπάρχει οριστική διαγραφή. Αφήστε να δούμε, τι θα πει το υπουργείο Παιδείας. Κανένας δεν είπε για αυτόματες διαγραφές. Σίγουρα θα υπάρχουν κανόνες και όταν κάποιος συλλαμβάνεται, άρα ασκείται και ποινική δίωξη στη συνέχεια από τον εισαγγελέα ποινικής δίωξης για συγκεκριμένες πράξεις όπως ήταν η δολοφονική ενέργεια στη Νομική, δεν μπορεί να συνεχίσει να είναι φοιτητής. Προφανώς υπάρχει προσωρινή αναστολή, υπάρχει οριστική διαγραφή. Επεξεργάζεται ένα σχέδιο το υπουργείο Παιδείας. Λίγη υπομονή και θα το ακούσουμε.

ΜΗΝ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Κύριε εκπρόσωπε, πέρα από τις σοβαρές νομικές  ενστάσεις που υπάρχουν για ένα τέτοιο σχέδιο και αν δεν κάνω λάθος ο Πρωθυπουργός αναφέρθηκε σε αυτόματες κυρώσεις. Αν δεν εννοούσε διαγραφές, μας το εξηγείτε. Υπάρχουν στελέχη σας, όπως οι κ.κ. Βορίδης και Κατσαφάδος που τους ακολουθεί ένα παραβατικό παρελθόν στα φοιτητικά τους χρόνια. Ο ένας με ένα τσεκούρι, ο άλλος με πυροσβεστήρα. Βρέθηκαν στα υπουργικά έδρανα, μία ζωντανή απόδειξη της δυνατότητας σωφρονισμού τέτοιων ανθρώπων. Μήπως είναι ασύμμετρο ένα τέτοιο μέτρο και αν μου επιτρέπετε, και ολίγον τι, υποκριτικό;

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Νομίζω ότι τα επιχειρήματά σας είναι λίγο έωλα έως πολύ έωλα. Καταρχάς δεν γνωρίζω για κάποια αμετάκλητη καταδικαστική απόφαση. Αναφέρεστε σε ονόματα, στον κ. Κατσαφάδο, στον κ. Βορίδη.

ΜΗΝ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Αναφέρομαι σε γνωστές ιστορίες που έχουν αποδειχθεί κιόλας.

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Εντάξει, να φτάσουμε τώρα, τριάντα και σαράντα χρόνια πίσω για περιπτώσεις οι οποίες είναι εντελώς διαφορετικές; Ο κ. Βορίδης έχει απαντήσει πάρα πολλές φορές γι’ αυτό το οποίο αναφέρεστε. Δεν έχει κρύψει την αλήθεια, έχει τοποθετηθεί. Έχουν περάσει, δεν ξέρω και εγώ πόσες δεκαετίες από τότε. Δεν ήταν τότε ο άνθρωπος ούτε καν μέλος της παράταξης αυτής. Εδώ και πάρα πολλά χρόνια εκλέγεται ως βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας. Έχει κάνει τις δικές του παραδοχές. Νομίζω ότι είναι λίγο, όχι αδόκιμο, είναι εκτός λογικής.

ΜΗΝ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Το ερώτημά μου αφορά τις κυρώσεις σε ανθρώπους σε αυτή τη φάση της ζωής τους που μπορεί, αν τις είχαν λάβει αυτοί οι άνθρωποι, να μην βρίσκονταν σήμερα σε αυτή τη θέση.

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Το να μιλάμε υποθετικά σε περιπτώσεις που δεν υπάρχουν αποφάσεις ποινικές, τότε δεν υπήρχε πειθαρχικό πλαίσιο, για να δούμε, εάν είναι σωστή ή λάθος μία πρωτοβουλία της κυβέρνησης το 2025, δεν προσφέρει κάτι στο δημόσιο διάλογο και δεν έχει και λογική αυτό το πράγμα. Εγώ θα σας πω την αλήθεια. Θεωρώ ότι και με ευθύνη και του δικού μας πολιτικού χώρου, φτάσαμε το 2019 να καταργήσουμε το άσυλο ανομίας, φτάσαμε το 2021 να ψηφίσουμε ένα νόμο ο οποίος, ναι θέλει, αλλαγές, θέλει προσθήκες, θέλει μία επικαιροποίηση και όλα αυτά τα χρόνια και με δική μας ευθύνη δεν βλέπαμε την αλήθεια κατάματα. Εγώ θυμάμαι και ως φοιτητής, το αυτονόητο, κατάργηση του ασύλου ανομίας, πολλοί φοιτητές, η πλειοψηφία των φοιτητών – γιατί η πλειοψηφία των φοιτητών δεν έχει να κάνει με αυτούς τους τραμπούκους και αυτούς τους παραβατικούς όλους – φοβόταν να το πει. Γιατί υπήρχε και ένα κλίμα φόβου και πολλοί καθηγητές φοβόντουσαν να το πουν. Το γεγονός ότι άργησε η χώρα να αρχίσει να κλείνει μία τεράστια πληγή, δεν σημαίνει ότι τώρα που ξεκινάμε να το κάνουμε, ξεκινήσαμε από το ’19 και κάναμε συνεχώς ενέργειες, κάνουμε λάθος. Το λάθος έγινε τα προηγούμενα χρόνια. Κι εγώ δεν έχω πρόβλημα να παραδεχθώ, ότι και ο δικός μας πολιτικός χώρος έδειξε κάποιες στιγμές της ιστορίας μία φοβικότητα σε αυτά τα φαινόμενα της μεταπολιτευτικής Ελλάδας. Τώρα όμως δεν υπάρχει αυτή η φοβικότητα, υπάρχει αποφασιστικότητα σε όλα τα επίπεδα και σε ποινικό και σε πειθαρχικό και σε αστικό. Αυτό είναι που πρέπει να έχει σημασία. Σημασία έχει τι κάνεις τώρα και εγώ δεν έχω πρόβλημα, το ξαναλέω, να πω ότι αργήσαμε συνολικά. Αλλά και τώρα και το ’19 και μετά, όχι μόνο το 2025, εμείς ήμαστε στη σωστή πλευρά της ιστορίας μαζί με τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών.

Χ. ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ: Βλέπουμε να θεωρείτε πρωταρχικό πρόβλημα της κοινωνίας τη λεγόμενη βία στα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Όμως η μόνη πολιτική νεολαία που ο αρχηγός της σε μια πόλη έχει δολοφονήσει άνθρωπο είναι η νεολαία της Νέας Δημοκρατίας. Όταν ο Καλαμπόκας δολοφόνησε τον Νίκο Τεμπονέρα σε ένα κτίριο της εκπαίδευσης μάλιστα ένα σχολείο, η ΟΝΝΕΔ οργάνωνε και εκδηλώσεις συμπαράστασης στον φονιά. Πιστεύετε αλήθεια ότι ως κόμμα είστε σε θέση να μιλάτε για αυτή τη βία;

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Είμαστε απολύτως σε θέση να μιλάμε γι’ αυτή τη βία. Το να χρησιμοποιείτε ένα συγκεκριμένο περιστατικό για το οποίο έχει αποφανθεί η δικαιοσύνη, ούτως ώστε να κάνετε τη συγκεκριμένη σύγκριση, είναι απολύτως ατυχές και να πηγαίνετε τόσα χρόνια πίσω, το οποίο είναι ενδεικτικό και της συνολικής απελπισίας, όχι της δικής σας, μην παρεξηγηθώ ενός ευρύτερου πολιτικού χώρου που ανασύρει τέτοια περιστατικά. Το συγκεκριμένο έχει κριθεί αμετάκλητα από τη Δικαιοσύνη, έχει εκτελεστεί και η ποινή. Είμαστε το μόνο κόμμα το οποίο δικαιούται να είναι υπερήφανο για τις θέσεις του, τις μάχες που έχει δώσει ενάντια στην χειρότερη εκδοχή του φασισμού που είναι ο αριστερόστροφος φασισμός, όπως πολύ εύστοχα είχε επισημάνει ο αείμνηστος Μίκης Θεοδωράκης. Η βία στα πανεπιστήμια, ναι, επιμένω, είναι μια από τις μεγαλύτερες πληγές της μεταπολιτευτικής Ελλάδας και όσο και αν κάποιοι στενοχωριούνται, το πάρτι τελειώνει. Στους μόνους που πρέπει να απολογούμαστε είναι στους πολίτες για τις δεκαετίες που χάσαμε και λόγω και της δικής μας φοβικότητας στο παρελθόν για να έρθουμε αντιμέτωποι όταν ήμασταν στην εξουσία με αυτούς τους εγκληματίες αυτού του συγκεκριμένου πολιτικού χώρου, όπως και με κάθε φασίστα, από οποιαδήποτε από οποιονδήποτε πολιτικό χώρο και αν προέρχεται.

Μ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Είπατε το μόνο φασισμό που υπάρχει, τον αριστερόστροφο φασισμό;

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Η χειρότερη μορφή. Ο Μίκης Θεοδωράκης το είπε.

Μ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Στην εισήγησή σας, μας ενημερώσατε για τη σύλληψη μιας ακροδεξιάς οργάνωσης στη Θεσσαλονίκη, 30 άτομα σχεδόν που επιτίθονταν σε προσφυγόπουλα, σε γιατρούς, νοσηλευτές, εκπαιδευτικούς, μαθητές, έκαναν κλοπές, έκαναν ληστείες και εσείς αλλά και ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, σπεύσατε να πείτε πως δεν έχουν πολιτικά κίνητρα και πως είναι απλά μία εγκληματική οργάνωση. Μήπως δεν βλέπετε τον φασισμό αυτόν και γι’ αυτό μιλάτε για αριστερόστροφο;

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Τον εκπρόσωπο της κυβέρνησης που επί των ημερών της βρέθηκε αίθουσα για τη Χρυσή Αυγή με τροπολογίες αυτής της κυβέρνησης…

Μ.ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ:  Μιλάω γι’ αυτό σήμερα…

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: … χρησιμοποίησε η Δικαιοσύνη αυτές τις τροπολογίες, έκανε χρήση τους δηλαδή, για να πάρει κάποιες αποφάσεις για το κόμμα, το οποίο είχε ως μανδύα μια συγκεκριμένη ιδεολογία για να κάνει μια δράση και απευθύνεστε σε έναν άνθρωπο που πάρα πολύ συγκεκριμένα έχει διαχωρίσει τις ιδεολογίες του φασισμού, όσο απεχθείς και να είναι με την εγκληματική δραστηριότητα. Η εγκληματική δραστηριότητα είναι ένα πράγμα, στα πανεπιστήμια έχει ως όχημα κατά 99,9% την άκρα αριστερά, με τις πλάτες της Αριστεράς. Μην κρύβουμε τα λόγια μας. Κάθε άνθρωπος που πιστεύει ότι υπάρχει νόμιμη κατάληψη, έστω και άθελά του, κλείνει το μάτι σε αυτούς τους τραμπούκους. Η κατάληψη είναι μία παράνομη πράξη. Κάθε άνθρωπος που όταν ακούει αυτοδιαχειριζόμενο κυλικείο δεν του προκαλείται αποστροφή, έστω και εμμέσως, δικαιολογεί αυτές τις πράξεις. Τώρα, από κει και πέρα είναι ένα πράγμα ο εγκληματίας και άλλο πράγμα η ιδεολογία του. Δεν ποινικοποιείται η ιδεολογία, ποινικοποιείται το έγκλημα. Το έγκλημα αυτό όμως έχει κάποιες αιτίες και κάποιες καταβολές. Στα πανεπιστήμια οι καταβολές των εγκληματιών αυτών, οι ιδεολογικές καταβολές, στη συντριπτική τους πλειονότητα είναι από το συγκεκριμένο ακροαριστερό χώρο. Τέλος, για αυτό το οποίο για αυτό το οποίο με ρωτήσατε. Η χειρότερη είπα, μορφή φασισμού, μνημονεύοντας τον Μίκη Θεοδωράκη δεν τον λες και δεξιό. Μια τεράστιας εμβέλειας παγκόσμια προσωπικότητα. Η φράση αυτή ανήκει σε εκείνον. Και ναι, το επαναλαμβάνω, η χειρότερη μορφή φασισμού είναι ο αριστερόστροφος φασισμός.