Μετανάστρια στην Ελλάδα (μέχρι και) σήμερα σημαίνει σεξουαλικές παρενοχλήσεις στους εργασιακούς χώρους όπου είσαι ήδη αόρατη, δουλεύοντας μαύρα. Μετανάστης στην Ελλάδα σημαίνει ότι με το επισφαλές καθεστώς διαμονής δε μπορείς να επιστρέψεις στην πατρίδα σου ούτε για να θάψεις τους γονείς σου.

Ο Γιάννης και η Ιωάννα γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στην Ελλάδα. Είναι παιδιά μεταναστών, νέοι εργαζόμενοι, Έλληνες πολίτες—όχι από πάντα, αλλά με αγώνα. Μας μιλούν για τις ιστορίες τους. Πώς και πότε απέκτησαν την ελληνική ιθαγένεια; Τι σήμαινε να μεγαλώνεις στα χρόνια του «οικονομικού θαύματος» χωρίς χαρτιά; Ποια εμπόδια εξακολουθούν να συναντούν, αυτοί και οι γονείς τους, σε μια χώρα που «χρειαζόταν φθηνά εργατικά χέρια που δεν θα μπορούν να διεκδικούν το παραμικρό δικαίωμα»;

Ανάμεσα στις αφηγήσεις τους ξεδιπλώνεται το χρονικό του θεσμικού και κοινωνικού ρατσισμού που διαμορφώνει τις ζωές εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων στη χώρα. Από τις ανανεώσεις αδειών διαμονής μέχρι την αδυναμία πολιτογράφησης και το όνειρο της συνταξιοδότησης που μοιάζει άπιαστο, οι ιστορίες τους είναι ιστορίες μιας ολόκληρης γενιάς που ζει και εργάζεται εδώ, αλλά εξακολουθεί να νιώθει αόρατη. Σήμερα, όσο ποτέ, γίνεται ξανά επίκαιρο το σύνθημα πως κανένας άνθρωπος δεν είναι παράνομος. Ο Γιάννης και η Ιωάννα συμμετέχουν στο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Αθήνας, 4–6 Ιουλίου, στο Πάρκο Γουδί. «Γιατί αγκαλιάζουμε αυτό που μας αγκάλιασε: το αντιρατσιστικό κίνημα».