Όπως αναφέρει στην ανακοίνωση της η συνέλευση του Φεστιβάλ:

«Είμαστε πάλι εδώ, στο 25ο Αντιρατσιστικό φεστιβάλ για να γιορτάσουμε τις μικρές και μεγάλες εστίες αντίστασης φτιάχνοντας ταυτόχρονα την κοινωνία στην οποία θέλουμε να ζούμε ενάντια στη βία, την εκμετάλλευση, στον καθημερινό εκφασισμό. Είμαστε πάλι εδώ για να δημιουργήσουμε καινούργιους δεσμούς, να θρέψουμε και να δυναμώσουμε αυτούς που ήδη υπάρχουν. Συζητώντας, ακούγοντας μουσική, παρακολουθώντας θεατρικά και εκθέσεις, δημιουργώντας κοινότητες αγώνα.

Πρώτα απ όλα, έναν αντιπολεμικό αγώνα για τη λευτεριά στην Παλαιστίνη και ενάντια στον συνεχιζόμενο πόλεμο στην Ουκρανία. Και έναν αγώνα μαζί με όσες και όσους παίρνουν τον δρόμο της προσφυγιάς πάνω σ’ένα καράβι, ενώ ακόμα θρηνούμε τα θύματα στο έγκλημα στην Πυλο —έναν αγώνα ενάντια στις δολοφονικές και παράνομες επαναπροωθήσεις των τελευταίων κυβερνήσεων. Αγώνες μαζί με τον Πακιστανό μέσα στο καμένο δάσος της Δαδιάς, τη μετανάστρια-οικιακή βοηθό που δεν θα πάρει σύνταξη, τον μετανάστη εργάτη γης που εγκλωβίζεται στις υποδουλωτικες συνθήκες εργασίας στην κάθε Μανωλάδα, εξαναγκασμένος να σκύβει το κεφάλι στο αφεντικό για να έχει δικαίωμα να βρίσκεται στην Ελλάδα.

Μαζί με τους αγώνες για δημόσια, δωρεάν παιδεία. Στα μεγαλειώδη συλλαλητήρια των φοιτητικών συλλόγων ενάντια στην εφαρμογή του νόμου για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και την καταπάτηση του άρθρου 16 του συντάγματος. Στους αγώνες στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση ενάντια στην αξιολόγηση σχολείων, μαθητών και εκπαιδευτικών.

Γεμάτες με θλίψη για κάθε νέα γυναικοκτονία που μετράμε και με την ανακούφιση που μας πρόσφερε ο κόσμος της φροντίδας που περιέβαλε την 12χρονη από τον Κολωνό και τη μητέρα της. Και χαιρόμαστε μια μισή χαρά για τον νόμο του πολιτικού γάμου των ομόφυλων ζευγαριών. Εμείς, που είμαστε το τέρας που τους μιλά και ο κόσμος που γέμισε τους δρόμους υπερασπιζόμενος το δικαίωμα σε queer άτομα απλά και μόνο να υπάρχουν, να κάνουν βόλτες σε όποιο σημείο της πόλης θέλουν και ενάντια σε κάθε ακροδεξιά, τρανσφοβική, ομοφοβική και σεξιστική επίθεση.

Μαζί με τον κόσμο των κατώτατων και ανεπαρκών μισθών, τη μεσήλικη γυναίκα του ταμείου ανεργίας που δεν συμπληρώνει ένσημα, τον ντελιβερά της επισφαλούς εργασίας, τη μισθωτή που ψάχνει μήνες για να νοικιάσει ένα σπίτι και τον συνταξιούχο που χάνει το σπίτι του σε πλειστηριασμό.

Συνεχίζοντας να ζητάμε δικαιοσύνη για το έγκλημα των Τεμπών. Ενάντια στη συγκάλυψη, στις μονταζιέρες, στις εγκληματικές παραβλέψεις, στην ιδιωτικοποίηση των δημόσιων συγκοινωνιών.

Την ίδια ώρα που βλέπουμε την πολιτική της εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης της υγείας να υποσκάπτει δομές υγείας χωρίς το αναγκαίο, μόνιμο ιατρικό προσωπικό, ενώ ανοίγει απογευματινά επί πληρωμή χειρουργεία.

Και ακόμα ζητάμε δικαιοσύνη για τους νεκρούς Ρομά μετά από καταδίωξη μπάτσων, ενάντια στον πλήρη κοινωνικό αποκλεισμό όλων των Ρομά. Και δικαιοσύνη για τον θάνατο του Βασίλη Μάγγου, επίσης θύμα του μένους μπάτσων που νομίζουν ότι μπορούν να σκοτώνουν χωρίς να δίνουν λογαριασμό.

Εμείς, για έναν κόσμο με περιβαλλοντική δικαιοσύνη. Τη στιγμή που τα αποτελέσματα της κλιματικής κρίσης φαίνεται να έρχονται πιο γρήγορα από ό,τι θα φοβόμασταν. Με παρούσες τις συνέπειες της καταστροφής των πλημμυρών στη Θεσσαλία, τις πυρκαγιές στα δάση να έχουν ξεκινήσει φέτος πολύ νωρίτερα, τα αιολικά πάρκα σε καμένες εκτάσεις και την απόδοση καλλιεργήσιμων εδαφών στα φωτοβολταϊκά για την κερδοφορία των εμπόρων ενέργειας.

Εμείς ενάντια, φτιάχνοντας το εμείς της Αλληλεγγύης και της Ισότητας».