Στις 26 Αυγούστου, τρία δημοτικά σχήματα της ριζοσπαστικής Αριστεράς, η Ανταρσία στις γειτονιές της Αθήνας, η Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αθήνα και η Ανυπότακτη Αθήνα, ανακοίνωσαν την εκλογική συνεργασία τους εν όψει των δημοτικών εκλογών της 8ης Οκτωβρίου. Με το όνομα «Ανατρεπτική Συμμαχία για την Αθήνα» και επικεφαλής τον μαχόμενο δικηγόρο, Κώστα Παπαδάκη, επισημοποιήθηκε η δημιουργία ενός μαχητικού, αριστερού εκλογικού συνδυασμού. Υπερβαίνοντας τον κατακερματισμό των προηγούμενων χρόνων και θέτοντας τον στόχο να σπάσουν το αντιδημοκρατικό όριο του 3%, που επέβαλε ο νόμος Βορίδη, 245 αγωνιστές και αγωνίστριες της Αριστεράς και των κοινωνικών κινημάτων συσπειρώθηκαν γύρω από την Ανατρεπτική Συμμαχία, ξεκινώντας έναν προεκλογικό αγώνα μέσα σε αντίξοες συνθήκες.
Μέσα από τη διακήρυξη της, η Ανατρεπτική Συμμαχία δηλώνει ότι «Θα αγωνιστούμε για μια ζωή που μας αξίζει σε μια πόλη που θα μας ανήκει, για μια κοινωνία όπου οι ανάγκες μας θα είναι πάνω από τα κέρδη τους!», με στόχο «να αποτρέψουμε μια ενδεχόμενη επανεκλογή Μπακογιάννη και να ανατρέψουμε την πολιτική που προωθεί, η οποία –σε συνδυασμό με την πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ αλλά και την ουσιαστική σύμπλευση της αστικής κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ– θα σημάνει μια ένταση της επίθεσης, θα δώσει πράσινο φως για την ολοκλήρωση των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων στην πόλη σε όλα τα επίπεδα.»
Προφανώς, η μάχη που θα δώσουν θα είναι ασύμμετρη. Απέναντι τους ορθώνεται ένα σύστημα εξουσίας που βγαίνει ενισχυμένο από τις διπλές εκλογές Μαΐου-Ιουνίου και έρχεται με τη φιλοδοξία να κυριαρχήσει στις επερχόμενες αυτοδιοικητικές σε όλη τη χώρα και, ειδικά στην Αθήνα, να επανεκλέξει πανηγυρικά τον Μπακογιάννη. Έχοντας τα ΜΜΕ (εθνικά αλλά και δημοτικά) στο πλευρό τους, έχουν ετοιμάσει μία προεκλογική περίοδο που θα είναι νεκρή πολιτικά και θα αποφύγουν κάθε συζήτηση ουσίας για τα προβλήματα των κατοίκων, εστιάζοντας αποκλειστικά στα πρόσωπα.
Ως Jacobin, βρίσκοντας ενδιαφέρουσα και ελπιδοφόρα την προσπάθεια της Ανατρεπτικής Συμμαχίας, επιχειρούμε σήμερα να την παρουσιάσουμε. Για αυτό τον σκοπό, θέσαμε 3 ερωτήσεις στον επικεφαλής Κώστα Παπαδάκη αλλά και στους υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους Όλγα Κλείτσα, Πέτρο Κωνσταντίνου, Κική Μένου.
Κώστας Παπαδάκης, μαχόμενος δικηγόρος υπερασπιστής κοινωνικών και πολιτικών αγωνιστών, πρώην μέλος του ΔΣ. Του Δ.Σ.Α, συνήγορος πολιτικής αγωγής στη δίκη της Χ.Α., υποψήφιος Δήμαρχος Αθήνας με την Ανατρεπτική Συμμαχία για την Αθήνα.
Ποια θεωρείτε τα μεγαλύτερα προβλήματα της Αθήνας; Ποια είναι η πρόταση σας για αυτά ;
Οι εκλογές γίνονται σε γκρίζο φόντο και στην Αθήνα και σε όλη τη χώρα. Η μία καταστροφή διαδέχεται την άλλη και προστίθενται στην πολυμέτωπη, εντεινόμενη και κλιμακούμενη οικονομική λεηλασία, την ενεργειακή φτώχεια, την πολιτική της καπιταλιστικής ανάπτυξης με την προτεραιότητα του κέρδους που παράγει την κλιματική αλλαγή και τις επιπτώσεις της, τη μετατροπή της πόλης στο τουριστικό κεφάλαιο, τη στεγαστική κρίση, τα ναζιστικά εγκλήματα, τη ρατσιστική και φασιστική απειλή. Ολες εκπηγάζουν και υπηρετούν την καπιταλιστική διαχείριση της οικονομίας και της εξουσίας και την προτεραιότητα του κέρδους απέναντι στις ζωές μας.
Τα προβλήματα της Αθήνας είναι τα προβλήματα των κατοίκων και των εργαζομένων της που ετοιμάζονται για άλλη μια δημοτική περίοδο φτώχειας, εγκατάλειψης και υποβάθμισης της πόλης και παράδοσης των δημόσιων χώρων της στο τουριστικό κεφάλαιο. Πρωτόγνωρη στεγαστική κρίση και ανεξέλεγκτη εκτόξευση των ενοικίων κατοικίας, απεριόριστη διάθεση κατοικιών για Airbnb αντί για μακρόχρονη μίσθωση κύριων κατοικιών, ιδιωτικοποίηση χώρων πρασίνου και αναψυχής, καταστροφή ελεύθερων δημόσιων χώρων, υποχρηματοδότηση και υποβάθμιση κοινωνικών υπηρεσιών πρόνοιας και φροντίδας παιδιών, ηλικιωμένων και ευάλωτων ομάδων, ιατρείων, τεχνικών υπηρεσιών, υπηρεσιών καθαριότητας και πρασίνου και ξεπούλημά τους σε κάθε είδους ιδιώτες, χορηγούς και ΜΚΟ, διάλυση κοινωνικού ιστού. Οι δρόμοι της Αθήνας, είναι με την ευλογία του Δήμου, ένα καθημερινό πεδίο απαγορεύσεων και καταστολής, περιορισμών, ξύλου, χημικών και αστυνομικής βίας διαδηλώσεων και κινητοποιήσεων, τσαμπουκά απέναντι σε νεολαίους και απεργούς, βίαιης εκκένωσης κοινωνικών και πολιτιστικών χώρων. Η προτεραιότητα της αστυνομικής καταστολής αναπτύσσεται εμφατικά στους κοινωνικούς αγώνες, ενώ δίπλα της το ρατσιστικό, σεξιστικό, ενδοοικογενειακό αλλά και κοινό ακόμα έγκλημα οργιάζει.
Η δημαρχία Μπακογιάννη μας πάει σε εκλογές ανάμεσα σε μπάζα, αποκαΐδια, πλημμύρες, λάσπες. Λαμαρίνες και αστυνομία παντού για να προστατεύει την καταστροφή του πράσινου, αναδεικνύοντας με κάθε τρόπο πως διαμορφώνει μια πόλη αβίωτη οικονομικά κοινωνικά, περιβαλλοντικά, δικαιωματικά.
Πρότασή μας είναι ο μαζικός αγώνας ενάντια στις πολιτικές που μας καταστρέφουν. Η «Ανατρεπτική Συμμαχία για την Αθήνα» έχει πρόγραμμα διεκδικήσεων που εκφράζει και υπηρετεί τις ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας Αθηναίων, όπως διεκδίκηση αναβάθμισης των δημοτικών κοινωνικών υπηρεσιών, ανώτατου επιτρεπομένου μισθώματος κύριας κατοικίας, καταγραφή, επίταξη και διάθεση κενών κατοικιών σε δικαιούχους με κοινωνικά κριτήρια, περιορισμός του air – bnb, κατεδάφιση ετοιμόρροπων κτιρίων και ισόβιων γιαπιών και μετατροπή τους σε χώρους πρασίνου και αναψυχής χωρίς τραπεζοκαθίσματα. Ακύρωση «Μεγάλου Περιπάτου», σχεδιασμών για μετρό Εξαρχείων, πάρκο Δρακοπούλου, Φιλοπάππου, Πεδίο Αρεως, Αμπελοκήπων, Γουδή, Ακαδημίας Πλάτωνος και υπεράσπιση όλων των δημόσιων χώρων. Πεζοδρομήσεις και δημόσια υπόγεια γκαράζ, άνετα πεζοδρόμια και ποδηλατόδρομοι, βελτίωση δημόσιων συγκοινωνιών. Αντιπλημμυρικά έργα, συντήρηση και ανάδειξη των ρεμάτων. Νομιμοποίηση, δουλειές και ισοτιμία στους μετανάστες. Η πόλη να ξαναγίνει βιώσιμη και το κέντρο της κατοικήσιμο.
Μετά και την επικράτηση της ΝΔ στις βουλευτικές, ο Μπακογιάννης φαντάζει φαβορί για να επανεκλεγεί. Ποιες είναι οι προοπτικές για έναν αριστερό εκλογικό συνδυασμό σε αυτή τη φάση;
Οντως η Ν.Δ., χωρίς τη στήριξη της οποίας ο Μπακογιάννης δεν θα είχε καμμία τύχη, ετοιμάζεται να βάψει μπλε και τον αυτοδιοικητικό χάρτη. Αν αυτό συμβεί, το μπλοκ των αστικών συμφερόντων που θέλει να προσαρμόσει την Αθήνα στα μέτρα του θα αισθανθεί παντοδύναμο για να ολοκληρώσει τους καταστροφικούς σχεδιασμούς του. Ωστόσο, δυο μήνες χρειάστηκαν στην κυβέρνηση για να φανεί ότι η πολιτική της στη διαχείριση της κλιματικής αλλαγής και της οικονομικής κρίσης χειροτερεύει τις συνέπειες στη ζωή του κόσμου με τις πυρκαγιές, τις πλημμύρες και την ακρίβεια.
Οι πρώτες βροχές έπνιξαν ανθρώπους και κατέστρεψαν την πόλη και τα χωριά του Βόλου και τον κάμπο της Καρδίτσας. Άνθρωποι κινδύνεψαν να πνιγούν ακόμα και στη Βασ. Σοφίας! Το καλοκαίρι οι πυρκαγιές κατέκαψαν δάση εκατομμυρίων στρεμμάτων από τη Δυτική Αττική, την Πάρνηθα έως τον Έβρο που μαζί τους πήραν τις ζωές 27 προσφύγων στη Δαδιά. Η Αττική έχασε το 25% των δασών της! Για την κυβέρνηση, έφταιγαν οι πρόσφυγες και έτσι άνοιξε τη πόρτα στους φασίστες κεφαλοκυνηγούς του Έβρου.
Η μάχη των εκλογών της Αθήνας μπορεί να γίνει το Βατερλώ για τη ΝΔ, την κυβέρνηση των καταστροφών, του θανάτου, της ακρίβειας, του ρατσισμού, του πολέμου, του σεξισμού και της καταστολής. Με αυτές τις πολιτικές άνοιξαν τις πόρτες ξανά στα τάγματα εφόδου των ναζί που έφτασαν να δολοφονήσουν τον Μιχάλη Κατσουρή στη Ν. Φιλαδέλφεια και τον Σιζάρ Σαφτάρ στη Ριζούπολη και στον ναζιστή κατάδικο να διεκδικήσει την εκλογή του.
Μπορούμε να τους χαλάσουμε τα σχέδια. Δεν θα είναι περίπατος για τον Μπακογιάννη και τη ΝΔ. Η αριστερά οφείλει να εκφράσει την αντίσταση της κοινωνικής πλειοψηφίας των κατοίκων και εργαζόμενων της Αθήνας, του κόσμου της εργασίας και της γειτονιάς, της νεολαίας και της κοινωνικής και αντιρατσιστικής αλληλεγγύης και του αντιφασιστικού αγώνα στην πολυμέτωπη, εντεινόμενη και κλιμακούμενη οικονομική λεηλασία, την ενεργειακή φτώχεια, την πολιτική της καπιταλιστικής ανάπτυξης με την προτεραιότητα του κέρδους που παράγει την κλιματική αλλαγή και τις επιπτώσεις της, την παράδοση της πόλης στο τουριστικό κεφάλαιο, τη στεγαστική κρίση, τη ρατσιστική και φασιστική απειλή. Να αντιταχθεί στην υποβάθμιση των κοινωνικών υπηρεσιών του Δήμου, στις εργολαβίες, ιδιωτικοποιήσεις και την εμπορευματοποίηση και να διεκδικήσει δημόσιους χώρους, κατοικήσιμη πόλη, στέγη για τους κατοίκους, χώρους αναψυχής και πρασίνου, δομές κοινωνικής πρόνοιας για όλους.
Μετά από τις θεσμικές παρεμβάσεις της τελευταίας δεκαετίας, το πλαίσιο διοίκησης των δήμων γίνεται όλο και πιο σφιχτό. Ποια είναι τα περιθώρια για να ασκηθεί μια άλλη πολιτική σε αυτό το πλαίσιο;
Οι κυβερνήσεις είχαν κάθε λόγο να φοβούνται την αυτοδιοίκηση γιατί η αμεσότητά της την έκανε παλιά προπύργιο λαϊκών αγώνων και κατακτήσεων. Για αυτό οι προσπάθειες υποβάθμισης, αλλοίωσης και περιορισμών της, ιδίως με τον Καλλικράτη. Το ίδιο και ο οικονομικός της στραγγαλισμός, που την ωθεί αναγκαστικά στην υπερφορολόγηση των φτωχών, τις περικοπές και ιδιωτικοποιήσεις και τελικά στην υποβάθμιση των υπηρεσιών που παρέχει και που αποτελούν κοινωνικές κατακτήσεις. Όντως, οι συστημικές δημοτικές παρατάξεις κυριαρχούν απόλυτα και έχουν στερήσει τους ΟΤΑ από κάθε διεκδικητικό χαρακτήρα αλλά η κατάσταση στην κοινωνία δεν διαμορφώνεται μόνο από τη συμπεριφορά των δυνάμεων της εξουσίας. Αυτές είναι ο ένας πόλος. Ο άλλος είναι εκείνος που τις πολεμάει στους δρόμους, το κίνημα δηλαδή, για την υπεράσπιση των υλικών όρων διαβίωσης της κοινωνίας, των δικαιωμάτων και των ελευθεριών της, με τις καθημερινές μάχες που δίνει. Και όταν αυτός είναι δυνατός, ξέρει και να αλλάζει τους κανόνες άσκησης της εξουσίας, να υπερασπίζεται και να κατακτά δικαιώματα που βελτιώνουν τη ζωή του και να ματαιώνει και να καταργεί νόμους που την κάνουν να ασφυκτιά. Οι νόμοι καταργούνται στο πεζοδρόμιο.
Η υπέρβαση της απογοήτευσης από τις μέχρι τώρα πολιτικές επιλογές που τους διέψευσαν, πρέπει να δώσει τη θέση της στην κινηματική ενεργοποίηση και τη στήριξη ενός συνδυασμού ενότητας και πάλης, που θα συνθέσει τις μικρές νίκες των κινημάτων στις γειτονιές και τα συνδικάτα σε ένα μεγάλο αγώνα που θα φέρει τη νίκη.
Η «Ανατρεπτική Συμμαχία για την Αθήνα» απευθύνεται στην κοινωνική πλειοψηφία των Αθηναίων. Και αυτήν καλεί να την στηρίξει. Δεν θα αφήσουμε το γκρίζο να γίνει μαύρο. Θα ξαναγεννήσουμε το πράσινο και θα φέρουμε την πόλη και τις ανάγκες μας πάνω από τα κέρδη τους !
Όλγα Κλείτσα, εργαζόμενη στην πληροφορική, πρώην κοινοτική σύμβουλος 5ης δημοτικής κοινότητας Αθήνας. Μέλος της Ανοιχτής Συνέλευσης Πάρκου Δρακόπουλου και του δημοτικού σχήματος Ανυπότακτη Αθήνα
Το τελευταίο διάστημα, ακόμα και αυτός ο ελάχιστος δημόσιος χώρος της Αθήνας δέχεται επίθεση. Καθώς η πόλη γίνεται όλο και πιο ασφυκτική, τι προτείνει ο εκλογικός συνδυασμός σας για τα πάρκα και τις πλατείες;
Η πιιο εύκολη απάντηση θα ήταν ότι διεκδικούμε περισσότερους ελεύθερους (αδόμητους) δημόσιους χώρους στην πόλη και αύξηση του ποσοστού πρασίνου ανα κάτοικο. Όμως, αυτό είναι ευχολόγιο που μπορεί να διατυπωθεί από οποιαδήποτε παράταξη. Οταν μιλάμε για ελεύθερους δημόσιους χώρους, όπως τα πάρκα και οι πλατείες, πρέπει για αρχή να διασφαλίσουμε ότι είναι και θα είναι ελεύθεροι και δημόσιοι χώροι. Αυτό διασφαλίζεται τόσο με τον χαρακτηρισμό του χώρου αλλά και με την αποκλειστική διαχείριση από τον Δήμο. Είναι κάτι που τονίζουμε γιατί η δημαρχεία Μπακογιάννη τελευταία έχει ξεκινήσει μία πρακτική ολιγοετών χρησιδανείων ή δωρεάν παραχωρήσεων χώρων προκειμένου να «εμφανίσει» πάρκα με ημερομηνία λήξης. Σε πρώτο επίπεδο, λοιπόν, διεκδικούμε την αύξηση των ελεύθερων δημόσιων χώρων με μόνιμο χαρακτηρισμό τους ως κοινόχρηστοι χώροι αλλά και την αποκλειστική διαχείρισή τους από την υπηρεσία πρασίνου ως προς τη βλάστηση, καθαριότητα και μελέτες διαχείρισης/ανάπλασης, έτσι ώστε να διασφαλίζεται ο δημόσιος χαρακτήρας και ως προς τις χρήσεις από τους κατοίκους. Διεκδικούμε, δηλαδή, την κατάργηση της σύμβασης με τη UNISON, των ΑΕ διαχείρισης χώρων πρασίνου καθώς και τις συμβάσεις με ιδιώτες και ιδρύματα που έγιναν «χορηγοί» αναπλάσεων και εποφθαλμιούν την εγκατάσταση εμπορικών χρήσεων στους χώρους αυτούς (πχ Prodea για Λόφο Στρέφη). Διεκδικούμε τη δημιουργία μίας ισχυρής υπηρεσίας πρασίνου.
Όμως, οι ελεθεροι χώροι έχουν επίσης κοινωνική και περιβαλλοντική σημασία με αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής των κατοίκων. Η επίθεση που έχουν δεχτεί αφορά την άμεση ή σε βάθος χρόνου αλλαγή χρήσεων όχι μόνο των ίδων των ελεύθερων χώρων αλλά και της γύρω περιοχής. Ας δούμε ένα παράδειγμα: ένα μικρό εγκαταλελλειμένο αδόμητο οικόπεδο με άγρια βλάστηση στην Κυψέλη, σκάβεται, τσιμεντώνεται στο 80%, εγκαθίστανται 10 θαμνάκια στη θέση της πυκνής βλάστησης και παρουσιάζεται ως ένα έργο «εξωαραισμού» της περιοχής, ένα «πάρκο τσέπης». Είναι, όμως, ένα έργο που στην πραγματικότητα υποβαθμίζει τη γειτονιά περιβαλλοντικά, ενώ παράλληλα όχι μόνο δεν ενθαρύνει χρήσεις στον χώρο (ούτε ένα παγκάκι) αλλά προσπαθεί να ανατρέψει και την κοινωνική αντίληψη χρήσης των πάρκων, επιβάλλοντας μία νόρμα «ωραίου» ως αυτό όπου η πόλη έχει επιβληθεί πάνω στη φύση («καθαροί» τσιμεντένιοι διάδρομοι χωρίς χώμα κι αγριόχορτα), αυτό που το βλέπεις απ’έξω, διέρχεσαι ενδεχομένως αλλά δεν αλληλεπιδράς. Αυτός είναι ο λόγος που αγωνιζόμαστε ενάντια στις αναπλάσεις των τελευταίων χρόνων. Θέλουμε πάρκα και πλατείες όπου κυριαρχεί η φύση, όχι το τσιμέντο και τα τραπεζοκαθίσματα, με χώρους όπου οι ίδιοι οι κάτοικοι μπορούν να εφεύρουν πως θα χρησιμοποιήσουν. Κι αυτό θα το διεκδικήσουμε μέσα κι έξω από το Δημοτικό Συμβούλιο, τόσο με τη θεσμική μας παρέμβαση όσο και με την προσπάθεια επανοικειοποίησης των ελεύθερων δημόσιων χώρων που έχει ήδη ξεκινήσει στις γειτονιές.
Πέτρος Κωνσταντίνου, εκλεγμένος για 13 συνεχή χρόνια στο δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας με την Ανταρσία στις γειτονιές της Αθήνας, υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με την Ανατρεπτική Συμμαχία για την Αθήνα, συντονιστής της ΚΕΕΡΦΑ. Συμμετείχε στην Πρωτοβουλία ΓΕΝΟΒΑ 2001, τη Συμμαχία Σταματήστε τον Πόλεμο, στο Ευρωπαϊκό και στο Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ. Στέλεχος του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος.
Έχετε μακρά πορεία και εμπειρία στο δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας αλλά και στο κίνημα ενάντια στον ρατσισμό και τον φασισμό. Με την άνοδο της ακροδεξιάς και το επικείμενο κατέβασμα Κασιδιάρη, πώς πρέπει να σταθούμε απέναντι στον κίνδυνο να γίνει η πόλη μας ορμητήριο των νέων ταγμάτων εφόδου;
H κυβέρνηση της ΝΔ βρέθηκε κολλημένη με την πλάτη στο τοίχο, μόλις δύο μήνες μετά από την επανεκλογή της λόγω της χρεοκοπημένης πολιτικής συμβιβασμών της κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ. Η διαχείριση της κλιματικής και της οικονομικής κρίσης, με τις πλημμύρες και τις πυρκαγιές να καίνε και να πνίγουν ανθρώπους, να καταστρέφουν δάση, πόλεις και χωριά, με την ακρίβεια να ροκανίζει τους μισθούς έχει προκαλέσει τεράστιο κύμα οργής. Είναι μια κυβέρνηση δολοφόνων. Ώρα να την ανατρέψουμε με τους αγώνες μας!
Η ΝΔ προχωρά σε άνοιγμα στην ακροδεξιά, όπως και το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα του οποίου ο πρόεδρος Βέμπερ προσκάλεσε τη Μελόνι, την νοσταλγό του Μουσολίνι, να ενταχθεί στις γραμμές του. Ο Μητσοτάκης την προσκάλεσε στην Αθήνα άλλωστε. Αυτές oι επιλογές της ΝΔ κοστίζουν ανθρώπινες ζωές, από την Πύλο με το πνιγμό των 600 προσφύγων μέχρι τη Δαδιά με την απανθράκωση των 27 προσφύγων. Άφησαν ανενόχλητο το τάγμα εφόδου των Κροατών ναζί να δολοφονήσει στη Ν.Φιλαδέλφεια τον Μιχάλη Κατσουρή, ενώ προσπάθησαν να συγκαλύψουν την ρατσιστική δολοφονία του Πακιστανού εργάτη Σιζάρ Σαφτάρ στη Ριζούπολη. Στον Εβρο η κυβέρνηση φόρτωσε τις ευθύνες της για την καταστροφή στη Δαδιά στους πρόσφυγες και έτσι άνοιξε το δρόμο για τους φασίστες κεφαλοκυνηγούς του Εβρου. Η κανονικοποίηση των ναζί του Κασιδιάρη με την αποδοχή της υποψηφιότητας του στο Δήμο της Αθήνας είναι η κατάληξη αυτών των επιλογών και δείχνει πόσο κάλπικος είναι ο αντιφασισμός της ΝΔ και του Μπακογιάννη.
Η κυβέρνηση και ο Μπακογιάννης κάνουν πλάτη διαρκώς στους φασίστες. Με τα εθνικιστικά πολεμοκάπηλα παραληρήματα για τις γειτονικές χώρες με τις οποίες εμπλέκονται σε γεωστρατηγικούς ανταγωνισμούς για τις ΑΟΖ, στο πλευρό του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία. Με τις πολιτικές καταστολής «νόμου και τάξης». Με το «Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια» να τους φέρνει να περπατάνε στο Κολωνό με τους Μίχους και τους πατήρ Αντώνιους της Κιβωτού του Κόσμου.
Τις γειτονιές τις υπερασπίσαμε απέναντι στα πογκρόμ του Κασιδιάρη και τον στείλαμε στη φυλακή με τη μαζική ενωτική δράση. Τσακίσαμε τη ΧΑ.
Στηριζόμαστε στο αντιφασιστικό και αντιρατσιστικό κίνημα, στη δράση της ΚΕΕΡΦΑ για να τους φράξουμε τον δρόμο ανοίγοντας τις διεκδικήσεις αλληλεγγύης στους πρόσφυγες, για να τιμωρηθούν οι δολοφόνοι της Πύλου και της Δαδιάς, για ανοιχτά σύνορα, να πέσει ο φράχτης, για χαρτιά, στέγη, παιδεία και υγεία για όλους. Θέλουμε στις γειτονιές μας πρόσφυγες/ισσες και τα παιδιά τους στα σχολεία μας.
Πάνω απ΄όλα στηριζόμαστε στη δύναμη που μπορεί να τσακίσει τους ναζί του Κασιδιάρη, την εργατική τάξη και τη νεολαία που μπορούν να κάνουν την οργή για τις καταστροφές και τις δολοφονίες δύναμη ανατροπής της κυβέρνησης και του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος.
Κική Μένου, εργαζόμενη στο προσφυγικό, μέλος της συνέλευσης «Όχι μετρό στην πλατεία Εξαρχείων», μέλος του δημοτικού σχήματος Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αθήνα – Ανταρσία σε κυβέρνηση, ΕΕ, κεφάλαιο
Τα προηγούμενα χρόνια, παρά την πανδημία και την καταστολή, ξεπήδησαν αγώνες και τοπικά κινήματα. Ποια είναι η επόμενη μέρα για το τοπικό κίνημα μπροστά στις αυτοδιοικητικές εκλογές; Πώς φιλοδοξειτε να εκφράσετε αυτο το ρεύμα μες το δημοτικό συμβούλιο;
Εν μέσω καραντίνας, κεφάλαιο, κυβέρνηση, δημοτικές και περιφερειακές αρχές διαμόρφωσαν το θεσμικό και κοινωνικό πλαίσιο για την επιτάχυνση της ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης των δημόσιων χώρων, πάντα δεμένη στο στρατηγικό σχέδιο της τουριστικοποίησης στην Αθήνα και ευρύτερα στη χώρα. Σε πείσμα των κρατικών επιλογών, αυτοί οι δημόσιοι χώροι έδωσαν ζωή στο ασφυκτικό πλαίσιο της καραντίνας στον λαό και τη νεολαία απέναντι στην «ατομική ευθύνη» διαχείρισης της πανδημίας και στα κατασταλτικά μέτρα εμπέδωσης αυτής της λογικής. Αυτοί οι αυθόρμητοι αγώνες έγιναν κίνημα στην πόλη για ελεύθερη και ακηδεμόνευτη χρήση των δημοσίων χώρων. Κόντρα στις λογικές αναθέσεων, μνημονίων συνεργασίας εργολάβων και ιδιωτικοποίησης κάθε σπιθαμής γης που καταστρέφει το πράσινο και βάζει τα ιδιωτικά συμφέροντα πάνω από τις ανάγκες μας για πράσινο στην πόλη.
Έχουμε καιρό να δούμε τόσο μακροχρόνιους και επίμονους αγώνες να κάνουν βήματα συντονισμού και συνεύρεσής τους σε δράσεις έξω από το Δημοτικό Συμβούλιο και στις γειτονιές της πόλης, κόντρα στον εκφοβισμό και την κρατική καταστολή.
Η επίθεση όμως είναι και θα παραμείνει αβυσσαλέα. Τα επενδυτικά συμφέροντα γύρω από την «πόλη- θεματικό- τουριστικό πάρκο» είναι τεράστια και δεν θα υποχωρήσουν εύκολα. Κράτος, επενδυτές, δημοτική-περιφερειακή αρχή και μικρότεροι παίχτες πιέζουν, με άξονα την κερδοφορία, ασφυκτικά την κατοικία και αλλάζουν τρομακτικά τους όρους διαβίωσής μας στις γειτονιές. Μοιράζουν τη φτώχεια με ΕΣΠΑ, υποστελεχωμένες υπηρεσίες με συμβάσεις ευέλικτης εργασίας, όπως ακριβώς ορίζουν οι επιταγές της Ε.Ε. Στραγγαλίζουν οικονομικά τις σχολικές μονάδες, βάζουν τα παιδιά σε κοντέινερ. Αντί για κοινωνικές δομές, λαμβάνουμε πλατφόρμες εξυπηρέτησης όπου το χρήμα χαρίζεται σε επιχειρήσεις, όχι σε μόνιμες και σταθερές θέσεις εργασίας στις υπηρεσίες, για την εξυπηρέτηση πάγιων και διαρκών αναγκών μας στο πράσινο, την καθαριότητα, τις μεταφορές, την αστεγία, την προστασία από την έμφυλη βια, την επανένταξη των χρηστών και τόσα άλλα.
Ως «Ανατρεπτική Συμμαχία για την Αθήνα» επιδιώκουμε να εκφράσουμε αυτό το ρεύμα αντίστασης στις γειτονιές μας μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο, κόντρα στους δυνάστες μας από τον Μπακογιάννη και τον Κασσιδιάρη, μέχρι το κράτος, την Ε.Ε και κάθε επίδοξο διαχειριστή αυτή της πολιτικής. Κυρίως όμως δεσμευόμαστε αταλάντευτα ότι θα συνεχίσουμε να σχεδιάζουμε τον συντονισμό και τη συνολικοποίηση των αγώνων στις γειτονιές, σε ένα μάχιμο, ριζοσπαστικό, αντικαπιταλιστικό και αντιδιαχειριστικό πλαίσιο. Η υπεράσπιση και διεύρυνση των δημόσιων χώρων δεμένη με την υπεράσπιση της λαϊκής κατοικίας και την απαίτηση για κοινωνικές υπηρεσίες, δημόσιες και επαρκώς στελεχωμένες είναι απαραίτητος όρος αξιοπρεπούς διαβίωσης στην πόλη. Θα παλέψουμε με όλη μας την δύναμη σε αυτή τη κατεύθυνση.
