«Πώς το λένε εκείνο το σημείο του ορίζοντα που κάτω που δε διακρίνεται; Το σημείο που θέλουμε να φτάσουμε.. Στόχος; Δηλαδή; Όνειρο, δηλαδή; Προοπτική; Ελπίδα δηλαδή, Κουράγιο; Άσε με να έχω κάτι στο βάθος του δρόμου; Κάτι που να φαίνεται σαν έξοδος κινδύνου. Συνηθίσαμε πολλά πράγματα. Πάρα πολλά. Συνηθίσαμε τις άγριες εικόνες….Συνηθίσαμε τον θάνατο. Συνηθίσαμε την εικόνα; Τί είμαστε; Τί γίναμε; Να μη γίνουμε. Να μη συνηθίσουμε.»

Κι ενώ έχουν απομείνει μόνο λίγες ώρες πριν μια ιστορική γενική απεργία η συμμετοχή στην οποία αναμένεται να ξεπεράσει κάθε προηγούμενο – ακόμα και σε σύγκριση με τις μνημειώδεις κινητοποιήσεις ενάντια στη λιτότητα- ακούμε την υπέροχη ερμηνεία της Μαρίας Παπαγεωργίου να μπλέκεται όμορφα με τη τρυφερή φωνή και τον βαθύ ανθρωπισμό του Θάνου Ανεστόπουλου. Τα λόγια του τραγουδιού (στίχοι Παντελής Ροδοστόγλου) όπως και τα λόγια του Θάνου τα φυλάμε σαν μια κληρονομιά αλληλεγγύης και αγωνιστικότητας, παίρνουμε κουράγιο και αφουγκραζόμαστε την ελπίδα των νεότερων και των μεγαλύτερων.

Η διασκευή του τραγουδιού κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο στις 10 Μαρτίου 2023, μόλις 10 ημέρες μετά το σιδηροδρομικό δυστύχημα – κρατικό έγκλημα στα Τέμπη και αφιερώθηκε στη μνήμη των 57 συνανθρώπων μας που έχασαν τη ζωή τους.

Έχουμε χάσει πολλά. Συλλογικά να αγωνιστούμε να τα κερδίσουμε πίσω.

28^η  Φλεβάρη Γενική Απεργία