Ο φρικτός θάνατος του Άαρον Μπούσνελ με αυτοπυρπόληση ήταν μια πράξη αντίστασης απέναντι στη συνεχιζόμενη εξαθλίωση που προκαλείται στη Γάζα από το Ισραήλ και υποστηρίζεται από την κυβέρνηση των ΗΠΑ.

Την Κυριακή, ένας νεαρός Αμερικανός με στρατιωτική στολή κατευθύνθηκε προς την πύλη της ισραηλινής πρεσβείας στην Ουάσιγκτον. Ξεκινώντας μια ζωντανή μετάδοση από το κινητό του συστήθηκε ως εξής:

Το όνομά μου είναι Άαρον Μπούσνελ. Είμαι εν ενεργεία μέλος της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ και δεν θα είμαι πλέον συνένοχος σε γενοκτονία. Θα προβώ σε μια ακραία πράξη διαμαρτυρίας -αλλά σε σύγκριση με αυτό που βιώνουν οι άνθρωποι στην Παλαιστίνη στα χέρια των αποικιοκρατών τους, δεν είναι καθόλου ακραία. Είναι αυτό που η άρχουσα τάξη μας έχει αποφασίσει ότι θα είναι το φυσιολογικό.

Τα φρικτά πλάνα δείχνουν τον εικοσιπεντάχρονο Μπούσνελ να σταματά μπροστά από την πρεσβεία, να αφήνει το τηλέφωνό του, να περιλούζεται με εύφλεκτο υγρό και να αυτοπυρπολείται.

Τα τελευταία του λόγια, καθώς φλεγόταν, ήταν «Λευτεριά στην Παλαιστίνη».

Καθώς ο Μπούσνελ κατέρρευσε, αστυνομικοί που παρακολουθούσαν την τραγωδία να εκτυλίσσεται έτρεξαν προς το σημείο. Ενώ μέλος του προσωπικού ασφαλείας της πρεσβείας κρατούσε το όπλο στραμμένο προς το φλεγόμενο σώμα του Μπούσνελ, ένας αστυνομικός με έναν πυροσβεστήρα ακούστηκε να του φωνάζει: «Δεν χρειάζομαι όπλα, χρειάζομαι πυροσβεστήρες!».

Ο Μπούσνελ κατέρρευσε φωνάζοντας «Λευστεριά στην Παλαιστίνη» μέσα σε τρομακτικό πόνο. Υπέκυψε στα τραύματά του και πέθανε σε τοπικό νοσοκομείο της Ουάσιγκτον λίγο αργότερα.

Ο Μπούσνελ ήταν ένας Αμερικανός στρατιωτικός που έδωσε τη ζωή του για να διαμαρτυρηθεί για τις φρικαλεότητες που διαπράχθηκαν στη Γάζα με τη συνενοχή της κυβέρνησής του. Υπηρέτησε στην Πολεμική Αεροπορία των Ηνωμένων Πολιτειών για σχεδόν τέσσερα χρόνια. Το προφίλ του στο LinkedIn δείχνει ότι αποφοίτησε από τη βασική εκπαίδευση «πρώτος στην πτήση και πρώτος στην τάξη». Οι φίλοι και οι αγαπημένοι του τον περιγράφουν ως «μια δύναμη χαράς για την κοινότητά μας». Μια διαδικτυακή ανάρτηση τον θυμάται ως «ένα εκπληκτικά ευγενικό, γλυκό, συμπονετικό άτομο». Ο λογαριασμός του Μπούσνελ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης εξακολουθεί να προβάλει μια παλαιστινιακή σημαία στο προφίλ του.

Ο θάνατος του Μπούσνελ λαμβάνει χώρα την ώρα που η κυβέρνηση του Μπάιντεν συνεχίζει να εξοπλίζει το Ισραήλ μέχρις εσχάτων, χορηγώντας του δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ παρέχει διπλωματική κάλυψη για τα εγκλήματα πολέμου στη Γάζα, ασκώντας βέτο σε πολλά ψηφίσματα του ΟΗΕ για κατάπαυση του πυρός. Οι Ηνωμένες Πολιτείες επιβράβευσαν τα εγκλήματα πολέμου του Ισραήλ με ένα δικό τους έγκλημα πολέμου, καθώς συνεχίζουν να λιμοκτονούν τους Παλαιστίνιους σταματώντας τη χρηματοδότηση της UNRWA, της Υπηρεσίας Αρωγής και Έργων των Ηνωμένων Εθνών για τους Παλαιστίνιους Πρόσφυγες στην Εγγύς Ανατολή. Αυτή η διακοπή της χρηματοδότησης είναι μια συλλογική τιμωρία του παλαιστινιακού λαού για την αναζήτηση δικαιοσύνης στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης (ΔΔΧ), ενώ υπόσχεται να μην τιμωρήσει το Ισραήλ για τη διαφαινόμενη εισβολή του στη Ράφα, ακόμη και αν στοχεύει αμάχους, και παρά τους αυξανόμενους φόβους για γενοκτονία και εθνοκάθαρση. Οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν από τις λίγες χώρες που υπερασπίστηκαν το Ισραήλ στην ακρόαση του ΔΔΧ για την ισραηλινή κατοχή την περασμένη εβδομάδα.

Καθώς ο Μπούσνελ φλεγόταν, ο αριθμός των νεκρών στη Γάζα ξεπερνούσε τις τριάντα χιλιάδες αμάχους, σχεδόν οι μισοί από τους οποίους παιδιά. Δύο εκατομμύρια Παλαιστίνιοι έχουν εκτοπιστεί. Ο μισός πληθυσμός βρίσκεται στα πρόθυρα της λιμοκτονίας, καθώς το Ισραήλ συνεχίζει να στερεί από την πολιορκημένη Λωρίδα της Γάζας τρόφιμα, νερό και φάρμακα, καταδικάζοντας έτσι χιλιάδες Παλαιστίνιους σε αργό, βασανιστικό θάνατο.

Ο Μπούσνελ δεν ήταν ο πρώτος Αμερικανός που αυτοπυρπολήθηκε για να διαμαρτυρηθεί για τη γενοκτονία στη Γάζα. Τον περασμένο Δεκέμβριο, ένας διαδηλωτής αυτοπυρπολήθηκε έξω από το ισραηλινό προξενείο στην Ατλάντα της Τζόρτζια, σε κάτι που η αστυνομία περιέγραψε ως «πιθανώς μια ακραία πράξη πολιτικής διαμαρτυρίας». Στο σημείο βρέθηκε μια παλαιστινιακή σημαία ως μέρος της διαμαρτυρίας.

Η αυτοπυρπόληση είναι μια πράξη ριζοσπαστικής διαμαρτυρίας που σκοπεύει να σοκάρει και να ωθήσει τους ανθρώπους σε δράση, ενώ μας προειδοποιεί για τη φρίκη του πολέμου. Η διαμαρτυρία αυτού του τύπου έχει μια βαθιά ριζωμένη παράδοση στον αντιπολεμικό ακτιβισμό των ΗΠΑ. Το 1970, ένας νεαρός Καλιφορνέζος ονόματι Τζορτζ Γουίν Τζούνιορ πέθανε αφού αυτοπυρπολήθηκε στο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνιας προκειμένου να διαμαρτυρηθεί για τον πόλεμο του Βιετνάμ. Καθώς πέθαινε, ζήτησε από τη μητέρα του να γράψει στον πρόεδρο Ρίτσαρντ Νίξον για το κίνητρο της πράξης του. Το γράμμα της ανέφερε:

Ο γιος μας Τζορτζ Τζούνιορ αυτοπυρπολήθηκε στην πανεπιστημιούπολη του UCSD στις 10 Μαΐου. Πριν πεθάνει, μας είπε ότι είχε επιλέξει τον πιο δραματικό τρόπο που μπορούσε να σκεφτεί για να τραβήξει την προσοχή των ανθρώπων στην τέλεια θλιβερή κατάσταση του κόσμου και της χώρας.

Στις αρχές του 1991, ο Γκρέγκορι Λίβι, υπέρμαχος της ειρήνης και δάσκαλος από το Άμχερστ της Μασαχουσέτης, αυτοπυρπολήθηκε για να διαμαρτυρηθεί για τον πρώτο πόλεμο στο Ιράκ. Ο Ρέιμοντ Μουλς ακολούθησε το παράδειγμά του τρεις ημέρες αργότερα στο Σπρίνγκφιλντ της Βιρτζίνια.

Η ακραία αυτή τακτική έχει και διεθνές προηγούμενο, από τον βουδιστή μοναχό Θικ Κουάνγκ Ντουκ, ο οποίος αυτοπυρπολήθηκε στη Σαϊγκόν το 1963 για να διαμαρτυρηθεί για τον πόλεμο των ΗΠΑ στο Βιετνάμ, μέχρι τον Μοχάμεντ Μπουαζίζ, τον Τυνήσιο πλανόδιο πωλητή που αυτοπυρπολήθηκε στην πόλη Σίντι Μπουζίντ το 2010 και συνέβαλε στην πυροδότηση της Αραβικής Άνοιξης. [ΣτΜ : Ας προσθέσουμε στα δικά μας τον Κώστα Γεωργάκη, Έλληνα φοιτητή που αυτοπυρπολήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 1970 σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη δικτατορία στην Ελλάδα.]

Κανείς δεν θα επέλεγε την αυτοπυρπόλήση ελαφρά τη καρδία. Είναι μια ενέργεια που γεννιέται από την απελπισία, από την αίσθηση ότι καμία άλλη τακτική -να γράφεις και να τηλεφωνείς σε εκλεγμένους αξιωματούχους, να συμμετέχεις σε διαμαρτυρίες και να προχωρείς σε πολιτική ανυπακοή- δεν μπορεί να επισπεύσει το τέλος της φρίκης που έχουμε δει στη Γάζα από τον Οκτώβριο. Η πράξη του Μπούσνελ ήταν ακραία, αλλά πολλοί από εμάς μπορούν σίγουρα να ταυτιστούν με τα συναισθήματα απελπισίας, οργής και σπαραγμού που του προκάλεσε η παρακολούθηση της εθνοκάθαρσης σε ζωντανή μετάδοση στις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης, και μόνο ελάχιστοι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι -συμπεριλαμβανομένου και του Δημοκρατικού Κόμματος- να βρίσκουν το θάρρος να απαιτήσουν τον τερματισμό αυτής της φρικώδους βίας.

Ο Μπούσνελ πέθανε για να ζήσει η Γάζα. Πέθανε για μια ελεύθερη Παλαιστίνη και για να μας θυμίσει ότι πολλοί Αμερικανοί αντιτίθενται στην κατοχή, το απαρτχάιντ, την πολιορκία της Γάζας, την επί δεκαετίες καταπίεση του παλαιστινιακού λαού από το Ισραήλ. Ο θάνατός του θα πρέπει να χρησιμεύσει ως έκκληση για δράση: μια επείγουσα έκκληση να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να σταματήσουμε τις ατελείωτες φρικαλεότητες στη Γάζα -που πραγματοποιούνται με κρατικό χρήμα των ΗΠΑ και με την έγκριση Αμερικανών κρατικών αξιωματούχων-, για να διασφαλίσουμε ότι κανείς δεν θα νιώσει ποτέ ξανά την ανάγκη να αφαιρέσει τη ζωή του σε μια τόσο αποτρόπαια διαμαρτυρία.

Λίγο πριν από το θάνατό του, ο Άαρον δημοσίευσε το ακόλουθο μήνυμα στο διαδίκτυο: «Τι θα έκανα αν ζούσα κατά τη διάρκεια της δουλείας; Ή στον Νότο του Τζιμ Κρόου; Ή στο απαρτχάιντ; Τι θα έκανα αν η χώρα μου διέπραττε γενοκτονία; Η απάντηση είναι ότι το κάνω. Τώρα το κάνω.»

Μετάφραση: Σωτήρης Σιαμανδούρας

Από : jacobin.com 26 Φεβρουαρίου