Σε μια απίστευτη δήλωση προχώρησε ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης, καθώς μέσα στον ζήλο του να υπερασπιστεί τους αστυνομικούς που εμπλέκονται στην υπόθεση του Βασίλη Μάγγου, δεν δίστασε να δικαιολογήσει εμμέσως την στοχοποίησή του, λόγω του ότι πιθανότατα θα είχε συμμετοχή σε εγκληματικές δράσεις. Και όλα αυτά ενώ έλεγε επανειλημμένα ότι σέβεται την οικογένεια του νεκρού. Πόσο μπορεί να σέβεσαι την οικογένεια ενός νεκρού όταν υπονοείς ότι καλώς τον έπιασαν, διότι μπορεί και να ήταν εγκληματίας;

Φυσικά ο κυβερνητικός εκπρόσωπος προσπάθησε να πει ότι δεν αναφέρεται στην περίπτωση του Βασίλη Μάγγου. Όμως λόγω της απόλυτης στόχευσης να υπερασπιστεί τους αστυνομικούς, κατέληξε να υπονοήσει πως καλώς επενέβησαν εναντίον τους αφού «αν [κάποιος] παρακολουθείται, παρακολουθείται επειδή υπάρχουν υποψίες για την εγκληματική του δράση», σημειώνοντας επίσης ότι «Είναι αδιάφορη για την αστυνομία η πολιτική του ταυτότητα.». Διακρίνεται εδώ ότι για την κυβέρνηση είναι πιο εύκολο να κατηγορήσει εμμέσως έναν νεκρό παρά να παραδεχτεί ότι μπορεί η αστυνομία να έκανε αυθαιρεσίες.

Πρόκειται για μία υπόθεση στην οποία, ακριβώς όπως με το σκάνδαλο των υποκλοπών η κυβέρνηση είτε γνωρίζει τις παρακολουθήσεις και αποτελούν μέρος της πολιτικής της, είτε δεν γνωρίζει και έχει αναπτυχθεί ένα παρακράτος στις υπηρεσίες ασφαλείας λόγω της ανοχής ή της ανικανότητας της κυβέρνησης. Τραγική αντίφαση αποτελεί και η επίκληση της μυστικότητας. Δηλαδή όταν τον παρακολουθούσαν δεν πείραζε να παραβιαστεί η αρχή της μυστικότητας, αλλά όταν ρωτάμε να μάθουμε αν βρίσκονται ακόμα στην αστυνομία οι κακοποιητές του, ξαφνικά η κυβέρνηση μετατρέπεται σε σφοδρή υπερασπίστρια των προσωπικών δεδομένων. Προσωπικά δεδομένα μόνο για αστυνόμους δηλαδη.

Επίσης η κυβέρνηση ρωτήθηκε για τους 3 αστυνομικούς που έχουν ήδη καταδικαστεί για τον ξυλοδαρμό του και για τους 6 αστυνομικούς που κατηγορούνται μεταξύ άλλων για το πολύ σοβαρό κακούργημα της τέλεσης βασανιστηρίων, αν είναι λογικό που ακόμα βρίσκονται στο σώμα και έχουν και όπλο.

Ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης προσπάθησε για ακόμα μια φορά να υποδείξει στους δημοσιογράφους τι πρέπει να ρωτάνε και τι όχι, ενώ δεν δίστασε να χαρακτηρίσει την ερώτηση αφηρημένη και γενίκευση. Και όλο αυτό συνέβη παρότι η ερώτηση αφορά μια πολύ συγκεκριμένη υπόθεση για την οποία υπάρχει μεγάλο δημόσιο ενδιαφέρον και για την οποία επίσης ο Παύλος Μαρινάκης έχει δεχτεί επανειλημμένα ερωτήσεις τους τελευταίους τέσσερις μήνες. Επομένως πώς μπορεί να υποδεικνύει ότι δεν υπάρχει αρμοδιότητα; Εκτός αν είναι εκπρόσωπος όλης της κυβέρνησης εκτός του συγκριμένου Υπουργείου του οποίου ηγείται ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης. Κυρίως, όμως, μετά από τόσες ερωτήσεις πώς μπορεί να ισχυρίζεται ότι πρόκειται για κάτι ειδικό που δεν γνωρίζει;

Ακολουθεί ολόκληρη η απομαγνητοφώνηση:

ΧΡ. ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ: Την Πέμπτη δικάζονται έξι αστυνομικοί για βασανιστήρια στον Βασίλη Μάγγο. Όταν πριν πέντε χρόνια τον πέταξαν εκτός αστυνομικού τμήματος είχε επτά σπασμένα πλευρά και κακώσεις σε ζωτικά όργανα. Υπενθυμίζουμε, τέσσερεις εβδομάδες μετά βρέθηκε νεκρός. Έξι αστυνομικοί φαίνεται με βάση τη δικογραφία ότι βασάνισαν ένα νέο παιδί και έχουμε ισχυρές ενδείξεις ότι διέπραξαν κακουργήματα. Τρεις αστυνομικοί έχουν, ήδη, καταδικαστεί για τον ξυλοδαρμό του. Πέντε χρόνια μετά το περιστατικό δεν τους έχετε πάρει καν το όπλο, εκτός, αν άλλαξε κάτι τον τελευταίο μήνα. Σας φαίνεται λογικό όλοι αυτοί να εκπροσωπούν τη νομιμότητα;

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Δεν πιστεύω στις γενικεύσεις. Προφανώς εάν κάποιος τελεί κάποιο σοβαρό πειθαρχικό αδίκημα, δεν μπορεί να εκπροσωπεί τίποτα και πρέπει να ακολουθεί τη διαδικασία που οδηγεί μέχρι και στην αποπομπή είτε είναι αστυνομικός είτε είναι υπάλληλος σε οποιοδήποτε άλλη υπηρεσία. Αυτό δεν το συζητάμε. Είναι μία συγκεκριμένη περίπτωση που αξιολογείται και ποινικά και πειθαρχικά και λαμβάνονται οι σχετικές αποφάσεις. Ούτε μπορούμε να σχολιάζουμε αποφάσεις της δικαιοσύνης, ειδικά όταν είναι εν εξελίξει η υπόθεση ούτε πειθαρχικές αποφάσεις, δηλαδή αποφάσεις των πειθαρχικών οργάνων. Αυτοί οι οποίοι εκπροσωπούν τη νομιμότητα εν προκειμένω οι αστυνομικοί, είναι αυτοί οι οποίοι τηρούν το νόμο. Όταν δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους, ακολουθείται η πειθαρχική διαδικασία. Σχολιαστής πειθαρχικών ή ποινικών αποφάσεων ούτε είμαι ούτε θα μπορούσα να γίνω.

ΧΡ. ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ: Πάντως στην Ελλάδα του Κυριάκου Μητσοτάκη κάποιοι άνθρωποι που καταδικάστηκαν για ξυλοδαρμό παραμένουν στο αστυνομικό Σώμα και έχουν το μονοπώλιο στη βία. Αυτό δεν μπορείτε να το σχολιάσετε ως κυβέρνηση;

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Μιλάτε αυτή τη στιγμή γενικά και αόριστα χωρίς να έχουμε συγκεκριμένα κείμενα αποφάσεων και σκεπτικά –«κάποιοι άνθρωποι που καταδικάστηκαν». Δεν μπορεί να γίνει έτσι σοβαρός διάλογος. Το ξαναλέω. Υπάρχουν νόμοι οι οποίοι εφαρμόζονται, υπάρχουν πειθαρχικές ποινές, κάποιοι μπορεί να είναι εκτός Σώματος για κάποια χρόνια και να επιστρέφουν, κάποιοι διώκονται οριστικά. Για παράδειγμα, έχουμε πάνω από χίλιες απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων λόγων πειθαρχικών αποφάσεων. Δεν μπορώ να ξέρω μία, μία αυτές τις αποφάσεις. Να με ρωτήσετε για την 75^η από τις χίλιες και να κάνουμε εδώ συζήτηση. Εμείς έχουμε αυστηροποιήσει το πλαίσιο το πειθαρχικό, συνολικά, που οδηγεί μέχρι και σε απολύσεις για πειθαρχικά παραπτώματα και έχουμε ανοίξει τη συζήτηση και για την αναθεώρηση και του άρθρου περί μονιμότητας. Παίρνουμε, δηλαδή, τέτοιες πρωτοβουλίες και λαμβάνουμε και τέτοιες αποφάσεις. Τώρα, να μιλάμε για μία συγκεκριμένη περίπτωση για τη δημιουργία εντυπώσεων δεν είναι αντικείμενο της ενημέρωσης των πολιτικών συντακτών.

ΧΡ. ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ: Σας έχουμε ρωτήσει τρεις φορές πάντως και σας έχουμε μεταφέρει και την ερώτηση του πατέρα, αν μπορεί να νοιώθει ασφαλής που οι άνθρωποι που ξυλοκόπησαν το γιό του που μετά πέθανε, κυκλοφορούν κανονικά, είναι στο Σώμα και κρατάνε όπλο. Δεν μιλάμε αφηρημένα, μιλάμε συγκεκριμένα.

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Το ξαναλέω όμως ότι, αρνείστε να καταλάβετε ότι, υπάρχει μία υπηρεσιακή ενημέρωση από το αρμόδιο υπουργείο. Δεν εκπροσωπώ το αρμόδιο υπουργείο. Το υπουργείο δίνει κάποιες απαντήσεις μέχρι το σημείο που μπορεί να φτάσει λόγω και κάποιων θεμάτων εμπιστευτικότητας των διαδικασιών, ειδικά όταν είναι μία πειθαρχική δίωξη εν εξελίξει. Έχω απόλυτο σεβασμό σε κάθε άνθρωπο ο οποίος έχει χάσει ειδικά το παιδί του και όποιος δεν το έχει βιώσει δεν μπορεί να το καταλάβει. Αλλά η θέση μου είναι πολύ συγκεκριμένη και δεν μπορώ να απαντήσω σε κάτι που δεν γνωρίζω, ούτε θα μπορούσα να γνωρίζω. Γιατί το πειθαρχικό αυτή τη στιγμή όπως καταλαβαίνετε, είναι μία διαδικασία που διέπεται από μία συγκεκριμένη διαδικασία μυστικότητας. Κάποιες αρχές μυστικότητας.

ΧΡ. ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ: Οι αστυνομικοί επενέβησαν εναντίον του Βασίλη Μάγγου εκείνη την ημέρα, γιατί, όπως αναφέρεται μεταξύ άλλων στο βιβλίο Συμβάντων, έλαβαν υπόψη το γεγονός ότι «αυτός είναι γνωστός από τη συνεχή δράση του σε διάφορες συλλογικότητες». Είναι σε γνώση της Κυβέρνησης ότι η Αστυνομία παρακολουθεί και γνωρίζει ποιοι συμμετέχουν στις συλλογικότητες;

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Τι εννοείτε αν παρακολουθεί ποιοι συμμετέχουν σε συλλογικότητες;

ΧΡ. ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ: Εδώ έγραψε η Αστυνομία στο βιβλίο Συμβάντων ότι επενέβη εναντίον του, του επιτέθηκε δηλαδή, με λίγα λόγια, επειδή συμμετέχει σε συλλογικότητες. Το ήξερε η Αστυνομία με κάποιον τρόπο, άρα μάλλον παρακολουθούσε. Εσείς το γνωρίζετε;

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Τώρα, να σας απαντήσω τι κάνει η Αστυνομία; Υπάρχουν κάποια πράγματα τα οποία πρέπει να κάνει η Αστυνομία, σύμφωνα με όσα προβλέπει ο νόμος, για να είμαστε ασφαλείς. Η συμμετοχή σε μια συλλογικότητα από μόνη της, αν με ρωτάτε, ούτε συνιστά κάποιο αδίκημα, ούτε δίνει τη δυνατότητα στην Αστυνομία να κάνει συλλήψεις. Η συμμετοχή σε εγκληματικές οργανώσεις ή συμμορίες είναι μια άλλη συζήτηση. Τώρα, τι να σας πω, πώς κάνει τη δουλειά της η Αστυνομία; Η Αστυνομία κάνει τη δουλειά της και σε επίπεδο λειτουργίας της ασφάλειας και σε επίπεδο λειτουργίας των αρχών. Να κάτσουμε να συζητήσουμε τώρα πώς κάνει τη δουλειά της η Αστυνομία; Την κάνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

ΧΡ. ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ: Δεν μιλάμε για τον Τζακ τον Αντεροβγάλτη, για τον Βασίλη Μάγγο μιλάμε, ήταν σε συλλογικότητες πολιτικές προφανώς. Εσείς το γνωρίζετε ότι η Αστυνομία, π.χ. του Βόλου παρακολουθεί ανθρώπους; Και αν δεν το γνωρίζετε, ποιος κυβερνά αυτό τον τόπο; Ζούμε στην Ελλάδα και παρακολουθούν ανθρώπους σε συλλογικότητες. Δεν είναι πολιτικό πρόβλημα αυτό;

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Κάποιος άνθρωπος -και δεν αναφέρομαι στην περίπτωση που αναφέρεστε, για να μην γίνει κοπτοραπτική- μπορεί να συμμετέχει σε μια συλλογικότητα, σε ένα κόμμα και ταυτόχρονα να έχει και εγκληματική δράση. Αν παρακολουθείται, παρακολουθείται επειδή υπάρχουν υποψίες για την εγκληματική του δράση. Είναι αδιάφορη για την Αστυνομία η πολιτική του ταυτότητα. Υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις και στην άκρα Αριστερά τα τελευταία χρόνια, διάφορων έτσι «ιδεολόγων», οι οποίοι ήταν ταυτόχρονα σε συλλογικότητες και εγκληματούσαν κιόλας, έκαιγαν, έσπαγαν κ.λ.π. και στην άκρα Δεξιά. Για παράδειγμα, η Χρυσή Αυγή δεν οδηγήθηκε στη Δικαιοσύνη για την ιδεολογία της, όσο αποκρουστική και να είναι, αλλά για τις πράξεις της. Την έχουμε κάνει αυτή τη συζήτηση με πολλούς συναδέλφους σας. Άρα, μην μπλέκουμε το ένα με το άλλο. Η Αστυνομία κάνει τη δουλειά της, εφόσον υπάρχουν υποψίες, καταγγελίες, μαρτυρίες, στοιχεία ότι τελείται μια παράνομη πράξη. Και για να τη διαπιστώσει αυτή την παράνομη πράξη, προβαίνει σε κάποιες ενέργειες, που δεν θα καθίσουμε εμείς τώρα εδώ να τις σχολιάσουμε. Και ευτυχώς υπάρχουν αυτές οι προβλέψεις συνολικά. Για τη συγκεκριμένη περίπτωση, περιπτωσιολογικά για κάτι τέτοιο δεν είναι δουλειά δική μου να σας απαντάω.